Zespół cieśni kanału łokciowego

Zespół cieśni kanału łokciowego to zaburzenie czynności nerwu łokciowego na skutek ucisku wymienionego nerwu w kanale łokciowym.

Kanał łokciowy jest – w dużym uproszczeniu – wąską przestrzenią anatomiczną, zlokalizowaną powyżej przyśrodkowej powierzchni stawu łokciowego. Przestrzeń ta jest ograniczona przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej oraz znajdujące się w jego sąsiedztwie więzadła łącznotkankowe. W kanale biegnie nerw łokciowy, który leży w bruździe nerwu łokciowego – bruździe kostnej znajdującej się na tylnej powierzchni nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Na tym odcinku nerw przykryty jest więzadłami i skórą, a jego ucisk powoduje uczucie mrowienia promieniujące wzdłuż łokciowej powierzchni przedramienia do palca małego.

Przyczyną choroby jest ucisk (najczęściej długotrwały) nerwu łokciowego przez sąsiadujące twarde twory anatomiczne: troczek zginaczy, ścięgna i kości. Do ucisku dochodzi na skutek zmian zwyrodnieniowych, zapalnych lub pourazowych, powodujących zwężenie kanału wokół nerwu łokciowego. Drażnienie mechaniczne i ucisk upośledza czynności włókien nerwowych przebiegających w nerwie łokciowym. Nerw łokciowy unerwia ruchowo większość mięśni kłębika palca małego, mięśnie międzykostne i część mięśni glistowatych ręki, część mięśni kłębu kciuka oraz mięsień dłoniowy krótki. Czuciowo unerwia skórę palca małego i częściowo skórę palców: środkowego i czwartego.

LECZENIE ZESPOŁU CIEŚNI NERU LOKCIOWEGO

1. METODY CHIRURGICZNE:

Przecięcie więzadeł i usunięcie fragmentów kości leżących w sąsiedztwie nerwu – w celu dekompresji, czyli wyeliminowania ucisku na nerw łokciowy. Typowe i „klasyczne” uwolnienie nerwu od ucisku wykonuje się drogą otwartej operacji. Nacięcie skóry o długości kilku-kilkunastu centymetrów wykonywane jest nad przebiegiem nerwu łokciowego. Dalsza część operacji polega na zlokalizowaniu nerwu łokciowego oraz otaczających go struktur: więzadeł, powięzi, kanału kostnego w którym biegnie nerw. Uwolnienie nerwu łokciowego od ucisku uzyskuje się poprzez przecięcie lub wycięcie struktur łącznotkankowych, uciskających nerw. W przypadku stwierdzenia ucisku przez części kostne, kość uciskająca nerw zostaje usunięta. Ranę zamyka się szwami, które zostają usunięte po 7-9 dniach. Jeżeli rana zostanie zamknięta szwem śródskórnym wchłanialnym, taki szew nie wymaga usunięcia. Opisana operacja wykonywana jest w tutejszym oddziale neurochirurgii

2. LECZENIE REHABILITACYJNE:

jest to leczenie uzupełniające, stosowane po wykonaniu operacji w celu odbudowania masy mięśni dotkniętych zanikiem, poprawy siły mięśni, przyspieszenia regeneracji włókien nerwowych. W tym celu wykorzystywane są różne metody: odpowiednio dobrane ćwiczenia, elektrostymulacja nerwu i inne, zaleca je specjalista rehabilitacji.

3. LECZENIE FARMAKOLOGICZNE:

jest to leczenie uzupełniające, najczęściej stosuje się środki poprawiające metabolizm tkanki nerwowej (na przykład witaminy z grupy B), które mogą mieć wpływ na przyspieszenie regeneracji uszkodzonego nerwu pośrodkowego.