Ortodoncja

Stomatologia

To dziedzina stomatologii, która zajmuje się leczeniem wad zgryzu, wad szczękowo-twarzowych oraz korygowaniem nieprawidłowości zębowych. Leczenie ortodontyczne przeprowadza się u pacjentów w każdym wieku z powodów profilaktycznych i estetycznych.

Skorygowanie nieprawidłowości zębowych czasami jest jedynym warunkiem aby zachować własne zęby, ponieważ wady zgryzu z powodu złego ułożenia mogą doprowadzić do ich niszczenia, starcia, rozchwiania a co za tym idzie ich utraty. Właściwe uszeregowanie zębów umożliwia właściwą higienę uzębienia, chroni więc przed próchnicą, a nawet poprawia funkcjonalność zgryzu i zmniejsza napięcie mięśni oraz stawów. Prawidłowy zgryz chroni przed nadmiernym kamieniem nazębnym i chorobami przyzębia, zwłaszcza powszechną paradontozą . Ma także wpływ na poprawę wymowy.

Ortodoncja eliminuje i leczy:

Dolegliwości bólowe związane z zaburzeniami stawów skroniowo-żuchwowych (m. in. szumy w uszach,) zmęczenie w ciągu dnia bóle głowy zgrzytanie i zaciskanie zębów, bóle kręgosłupa nadmierne i niewłaściwe ścieranie się zębów, nadmierne odkładanie kamienia nazębnego, odsłanianie się szyjek zębów problemy ze snem problemy z wymową przywraca prawidłowy tor oddychania (udrażnia drogi oddechowe) zęby rozchwiane wskutek przebiegu paradontozy (paradontalne rozchwianie zębów) trudności w uzupełnieniu braków zębowych za pomocą uzupełnień protetycznych z powodu niekorzystnego ustawienia pozostałych zębów w jamie ustnej.

Szparowatość

Jeśli zęby są małe lub niektórych brakuje, lub też łuk zębowy jest szeroki, może to spowodować nadmierne odstępy między zębami. Głównym problemem w takich przypadkach jest nie tylko nieatrakcyjny wygląd, ale również może to być przyczyną zaburzeń w obrębie dziąseł – powstawania kieszonek przyzębnych i zwiększenia ryzyka chorób przyzębia.

Tyłozgryz

Z wadą ta mamy do czynienia gdy dolny łuk zębowy jest cofnięty względem górnego łuku zębowego. Zaawansowana odmiana tyłozgryzu powoduje, że zęby górne i dolne nie będą miały styczności ze sobą, ponieważ zęby z górnego łuku są za mocno skierowane do jamy ustnej lub też w kierunku odwrotnym czyli do warg. Przyczynami tyłozgryzu oprócz wad genetycznych mogą być złe nawyki takie jak używanie smoczka, szczególnie jeśli jest używany długo lub jest źle dobrany. Tyłozgryz może powstać również na skutek ssania palca lub nawet uporczywego gryzienia różnych przedmiotów takich jak kredki czy pieluszki. Ile łagodna postać tyłozgryzu nie jest stanem, który koniecznie trzeba leczyć stałymi aparatami ortodontycznymi tak jego znacznie poważniejsze postacie należy leczyć i to jak najszybci

Zgryz głęboki

Zgryz głęboki ma miejsce, gdy dolne siekacze zagryzają zbyt blisko dziąseł poza zębami górnymi. Kiedy zęby dolne wgryzają się w podniebienie lub w tkankę dziąseł poza zębami górnymi to może to powodować poważne uszkodzenie kości i dyskomfort. Głęboki zgryz ma także wpływ na nadmierne ścieranie górnych siekaczy. Może prowadzić do powstawania problemów w obrębie dziąseł , ich podrażnień lub nadmiernego zużywania zębów dolnych oraz może być przyczyną bólu szczęki i stawów.

Zgryz krzyżowy przedni

Gdy którykolwiek z zębów dolnych jest położony na zewnątrz w stosunku do zębów górnych innymi słowami gdy zęby dolne zachodzą na zęby górne na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym mówimy o zgryzie krzyżowym. Może to powodować zużywanie się zębów. Skutki nieleczonego zgryzu krzyżowego to ryzyko ścierania zębów, choroby dziąseł i próchnicy oraz możliwe problemy ze stawami skroniowo żuchwowymi (bóle, strzelanie, trzaski). Poza tym zgryz krzyżowy lubi się pogłębiać prowadząc do asymetrii twarzy.

Zgryz krzyżowy boczny

Należy do zaburzeń poprzecznych i charakteryzuje się odwrotnym zaguzkowaniem zębów w odcinku bocznym, jedno- lub obustronnym. Za przyczynę powstawania zgryzu krzyżowego bocznego uważa się zwężenie górnego łuku lub co zdarza się rzadziej rozszerzenie dolnego łuku zębowego, przy czym wada ta może mieć podłoże szkieletowe, wyrostkowo-zębowe lub mieszane zarówno szkieletowe i wyrostkowe. Z czynników etiologicznych mających wpływ na powstanie wady wymienić należy czynniki genetyczne i miejscowe, wśród których decydującą rolę odgrywa ustno-nosowy tor oddychania. Nieleczony zgryz krzyżowy boczny może prowadzić do zaburzeń w stawach skroniowo-żuchwowych objawiających się przeskakiwaniem krążków stawowych i zróżnicowanym napięciem mięśni żujących. Może prowadzić również do powstania asymetrii twarzy. Ze względu na możliwość wystąpienia nieprawidłowego rozkładu sił podczas żucia, dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych i asymetrii twarzy, leczenie zgryzu krzyżowego bocznego należy podejmować jak najwcześniej.

Zgryz otwarty

Zgryz otwarty ma miejsce wtedy, gdy górne i dolne siekacze nie stykają się w czasie zagryzania. Ta otwarta przestrzeń pomiędzy zębami górnymi i dolnymi powoduje, że całe ciśnienie w czasie żucia rozkłada się na zęby tylne co może powodować bóle. To nadmierne ciśnienie i tarcie tylnych zębów czyni żucie mniej efektywnym i może prowadzić do znaczącego ścierania zębów. Jednocześnie zgryz otarty może powodować wady wymowy. Zagrożeniem jest też możliwość doprowadzenia do zaburzeń w stawie skroniowo-żuchwowego.

Stłoczenie

Jeśli łuk zębowy jest za mały w stosunku do zębów to zęby mogą się źle układać. Ponieważ w szczęce i w żuchwie nie ma dla nich miejsca, wyrastają poobracane, pod niewłaściwym kątem, w nieodpowiednich miejscach. Stłoczenie zębów może pogłębiać się wraz z upływem czasu i doprowadzić do poważnego skrzywienia zębów Kość i dziąsła nad korzeniami stłoczonych zębów mogą stać się cienkie i zanikać. Innymi konsekwencjami są odkładanie się płytki, próchnica i podwyższone zagrożenie chorób dziąseł.

Przodozgryz

Wada zgryzu, która objawia się wysunięciem żuchwy względem szczęki. Najczęstszą przyczyną przodozgryzu są wady genetyczne, ale może za niego odpowiadać także rozszczep podniebienia czy ssanie przez dziecko kciuka, górnej wargi lub języka. Objawem wady może być wysunięcie dolnej wargi, zwiększony kąt żuchwy i wydłużenie dolnego odcinka twarzy oraz zatrzymanie doprzedniego wzrostu szczęki. Przodozgryz może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie przednich zębów lub trzonowców, co może powodować zużywanie się zębów. Może to być też przyczyną bólu szczęki i stawów.

Nieprawidłowe wyrzynanie

Kolejnym problemem ortodontycznym jest opóźnione wyrzynanie lub zatrzymania zębów. Wyrzynanie zębów stałych poprzedzone jest resorpcją korzeni zębów mlecznych i ich fizjologicznym wypadaniem. Formowanie się wierzchołków korzeni zębów stałych następuje już po ustawieniu się ich koron w łukach zębowych górnym i dolnym. Jeżeli zęby nie pojawią się w jamie ustnej w okresie przewidzianym dla danej grupy mówimy o ich opóźnionym wyrzynaniu. W takich przypadkach tkwią one pod błoną śluzową lub cienką, papierowatą blaszką kostną. Wierzchołki ich korzeni nie są jeszcze ostatecznie zamknięte i wykazują pewną dynamikę wzrostową.

Aparaty stałe

Aparaty ortodontyczne pozwalają na uzyskanie optymalnego ustawienia zębów i odtworzenie prawidłowych warunków anatomicznych nawet w złożonych wadach zgryzu. Alternatywą dla klasycznego aparatu ortodontycznego, podczas stosowania którego konieczne są częste wizyty u specjalisty w celu wymiany ligatur, jest aparat samoligaturujący. Umożliwia on optymalne wykorzystanie sił, tworzonych przez aparat, oraz skraca czas leczenia ortodontycznego. Zamki aparatów mogą być metalowe lub aby poprawić estetykę wykonane z transparentnego tworzywa. Dla dzieci oferujemy również zamki kolorowe.

Aparaty ruchome

Jak sama nazwa wskazuje jest to aparat wyciągany z jamy ustnej. Stosowany u dzieci w okresie uzębienia mlecznego i mieszanego. Najczęściej zbudowany z tworzywa (akrylu) i drutu. Służy do usuwania wad zgryzu w okresie rozwojowym.

Zbyt wczesne rozpoczynanie leczenia ortodontycznego mija się z celem. Dla kilkuletniego dziecka aparat nazębny jest dolegliwością nie do zniesienia. Rzeczowe argumenty do niego nie trafiają i przy każdej sposobności będzie się tej uciążliwości pozbywał. Podjąć leczenie w tym okresie można tylko wtedy, gdy wada jest bardzo widoczna i przeszkadza dziecku. Czas na leczenie poniekąd sam przyjdzie kiedy bardziej zaczynają się interesować własnym wyglądem. Zwykle kiedy rozpoczyna się wzrost: u dziewczynek w wieku 10–11 lat, przed okresem dojrzewania i u chłopców w wieku 11–13 lat, przed okresem pokwitania. W porę rozpoczęte leczenie ortodontyczne trwa przeciętnie około roku. Spóźnione albo inicjowane dopiero w dorosłym wieku, niestety dłużej. <br>W obu przypadkach czas noszenia aparatu zależy od rodzaju wady.

ClearCorrect

Innowacja w dziedzinie korekty ustawienia zębów i wyglądu uśmiechu to przezroczysty aparat ortodontyczny w formie silikonowych niemal niewidocznych nakładek na zęby. Nie jest to tylko alternatywa dla tradycyjnych aparatów ale to przede wszystkim wykorzystanie najnowszych technologii obrazowania 3D. Każdy pacjent otrzymuje plan prostowania zębów oraz wizualizację od pozycji początkowej do ostatecznej. Na podstawie odcisku zębów tworzony jest komplet indywidualnych nakładek – tzw alignerów dostosowany do kształtu uzębienia, które stopniowo przesuwają zęby do pożądanej pozycji.